Kako je Vračar dobio ime?
Vračar je jedan od najlepših krajeva Beograda. Bilo da hoćete da popijete najbolju kafu ili pojedete dobru pastu ili posetite neku staru kafanu, Vračar je pravo mesto.
Vrčaru nije odoleo ni Milan Rakić u pesmi koju je posvetio ovom delu Beograda iako nikada u njemu nije živeo. Poznati Vračarci su bili Zoran Radmilović, Bata Paskaljević, Duško Radović, Vasko Popa, Borislav Pekić, Miloš Crnjanski.
POGLEDAJTE: PRODAJA STANOVA VRAČAR
Oko toga kako je opština Vračar dobila ime postoji vise legendi. Jedna je da je Vračar dobio ime po tome što su Turci verovali da hrišćani na tom mestu “vračaju”, druga da je dobio ime po junaku – neverniku čije je ime bilo Vračar, a koji je na tom mestu imao kolibu. Prema trećoj, ime potiče od vrapčijih polja, jer je mnogo ovih ptica bilo nastanjeno na teritoriji današnjeg Vračara. Postoji i verzija da je naziv „Vračar“ izveden iz reči vrač (čovek koji leči ali i proriče sudbinu). Zbog toga se i pominje Stevan Hromi, zvani Vrač, koji je u okolini Beograda proricao sudbinu.
Ono što se sa sigurnošću zna je da se Vračar u turskim dokumentima prvi put spominje davne 1560. godine kao hrišćanska mahala u okviru beogradske varoši . Tu je bilo svega 17 kuća. Na Vračaru je izgrađena i prva opservatorija, vojna kasarna i akademija, Etnografski muzej, Bolnica Kraljice Drage i kuća za gluvoneme.
Ukidanjem rejona 1952. obrazovane su dve opštine: Istočni Vračar i Neimar. Od 1960. utvrđena je teritorija današnje opštine koja obuhvata delove nekadašnjih opština – Istočni Vračar, Neimar i Terazije.
Čubura je deo Vračara, a u sastav beogradske varoši ušla je 1907. Naseljavanje Čubure počelo je sedamdesetih godina XIX veka, a naziv je dat po izvoru u današnjoj ulici Cara Nikolaja II (bivša ulica 14. decembra.) Naziv je turskog porekla i označava stublinu, bure bez dna iz kojeg je isticala voda.
Naseljavanje Crvenog krsta počelo je krajem XIX veka. Postojao je stari drveni krst koji je, prema legendi, podignut u spomen čoveka koga su na tom mestu opljačkali i ubili drumski razbojnici. 1847. knjižar i knjigovezac Gligorije Vozarević podigao je nov krst na svom imanju ukrašen ikonama Svete trojice i svetog velikomučenika Đorda. Vozarevićev krst obnovljen je prvi put 1895. pa 1923. i na kraju 1933. kada je, po ugledu na stari crveni krst, zamenjen krstom od crvenog kamena uz natpis Vozarev krst.
Vračar je deifinitivno deo Beograda koji ima poseban duh.
